یا قمربنی هاشم علیه السلام
10 فروردین 1399 توسط مدرسه علمیه حضرت زینب کبری ارومیه
قرص ماه در آسمان مدينه تجلی کرد و بنی هاشم صاحب قمر شد.
همان نازدانه ای که حیدر او را در آغوش کشیده و زمین و زمان بی تاب گرفتنِ گوشه ی قنداقه اش شده‌اند…
زینب از راه می رسد، خوشحالی اش وصف ناشدنی است؛ برای در آغوش گرفتن برادر بی تاب است، اما ادب پیشه می‌کند در حضور حسنین.
علی اما لبخندی می زند و عباس را به دستان پُر مهر او می سپارد. و زینب بی اختیار دست های او را بوسه باران می‌کند. گویا از فردای این دست ها خبر دارد. دست هایی که علمدارند و حامی حسین؛ تا مبادا حرف امام زمان بر زمین بماند.
عباس روایتگر راهی است که به ظهور ختم می شود. و امروز هم این عباس ها هستند که پرچم را به مهدی خواهند رساند . . .
کلنا_عباسک_یامهدی (عج) ان شاءالله
الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَـــ الْفَـــرَج
مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه
