نشانه‌های مؤمن و منافق
22 دی 1398 توسط مدرسه علمیه حضرت زینب کبری ارومیه
امام علی علیه السلام:
لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِی هَذَا عَلَی أَنْ یُبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَی الْمُنَافِقِ عَلَی أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی وَ ذَلِکَ أَنَّهُ قُضِیَ فَانْقَضَی عَلَی لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ صلی الله علیه و آله أَنَّهُ قَالَ یَا عَلِیُّ لَا یُبْغِضُکَ مُؤْمِنٌ وَ لَا یُحِبُّکَ مُنَافِقٌ.
اگر با شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم که با من دشمن شود، دشمنی نخواهد کرد و اگر تمام دنیا را بر سر منافق بریزم تا مرا دوست بدارد، دوست نخواهد داشت.
و این بدین خاطر است که بر زبان رسول خدا صل الله علیه و آله جاری شد که ای علی:
تو را مؤمن دشمنی نکند و منافق دوستی ننماید.
نهج البلاغه، حکمت 45
