دلنوشته_مهدوی
24 خرداد 1399 توسط مدرسه علمیه حضرت زینب کبری ارومیه
دیشب دوباره بی خوابی به سراغم آمده دلتنگ و بی قرار و حیرانم. چشمم در کتابخانه به قرآن میافتد؛ بیاختیار آن را برمیدارم و میبوسم.
به یاد سخن آیت الله بهجت میافتم:
هرگاه دلتان برای امام زمان (عج) تنگ شد، به صفحات قران نگاه کنید!
اشک در چشمانم حلقه زد، قرآن را باز کردم. سوره عصر آمد. پاهایم سست شد و بیاختیار نشستم.
«قسم به زمان، که انسان در زیان آشکار است.» آری مولای من، مهدی فاطمه! ندیدن و نداشتن شما خسارت بزرگی است.
اما بزرگ ترین خسارت، مُردن بدون شناختن شماست. اصلا خَسِر الدنیا و الآخرَة که میگویند، یعنی همین.
مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه