مدرسه علمیه حضرت زینب کبری" سلام الله علیها " ارومیه

بسم الله الرحمن الرحیم

 اهمیت اطعام مستمندان؛ در این آیات خداوند از دو عامل برای جهنمی شدن یاد می کند، یکی عدم ایمان به خداوند و دیگری عدم تشویق مردم به اطعام مستمندان. یکی نماد رابطه فرد با خالق است و دیگری با مخلوق. آوردن (اطعام مـسكين ) کنار (ايمان ) اشاره به اهميت فوق العـاده ايـن عـمـل بزرگ انسانى اسـت، زيرا به گفته بعضى بدتريـن عقائد (كـفـر) اسـت ، و بـدتـريـن رذائل اخلاقى (بخل ). آیه نمى گويد: (اطعام نمى كرد) مى گويد: ديگران را وادار به اطعام نمى نـمـود، اشـاره بـه ايـنـكـه اولا تـنـهـا اطعام كـردن يـك فـرد، مـشكل مـسـتمندان را حل نمى كند، بايد ديگران را نيز دعوت به اين كار خير كرد تا فرهنگ شود. ثانيا ممكن است انسان شخصا توانائى بر اطعام نداشته باشد، اما توانائى ترغيب ديگران را همه دارند. ثالثا افـراد بخيل چنانند كه نه تنها بـذل و بـخششى ندارند بلكه علاقه به بذل و بخشش ديگران نيز ندارند. پس همین ترغیب، نشانه بخیل نبودن فرد است.

 آیه روز:

و َلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ (حاقه / آیه 34)

 ترجمه:
و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشويق نمي ‏نمود.

مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه