ایران، منطقه و جهان حدود دو ماه نفس گیر و طاقت فرسا همراه با دلهره را پشت سرگذاشته است؛ تهران تا نیمه اسفند سال گذشته در چندین نوبت میزبان هیات های مختلفی بویژه از اروپا بود ولی به یکباره و متاثر از اوج گرفتن کرونا در ایران، و با وجود برنامه ریزیی که برای تداوم سفر مقامات اروپایی به تهران در روزهای پایانی سال صورت گرفته شده بود، دیگر شاهد رفت و آمدی بین دیپلمات های ایرانی و دیگر کشورها نبودیم.
اما در این مدت، وزارت خارجه را، که در ظاهر کرونا بعنوان یک اپیدمی مستقیما به آن ارتباطی پیدا نمی کرد، می توان حول سه محور، یکی از فعال ترین دستگاه های اجرایی روزهای تعطیل فروردین ماه دانست: مقابله با تحریم ها، ساماندهی کمک های بین المللی و هماهنگی با سازمان های بین المللی مرتبط با کرونا و هماهنگی در انتقال و بازگشت ایرانیانی که در اثر توقف پروازها در کشورهای دیگر مانده بودند و قصد بازگشت به کشور را داشتند.
✅ حالا با سفر وزیر امور خارجه به دمشق باید چهارمین محور را به تلاش ها و تحرکات دیپلماتیک دستگاه سیاست خارجی در روزهای کرونایی اضافه کرد. اینکه ظریف دمشق را بعنوان اولین مقصد سفر خود در سال ۹۹ انتخاب کرده است بیش از اینکه ناشی از الزام محدود بودن سفرهای دیپلماتیک در دوران کرونا باشد، حکایت از جایگاه این کشور بعنوان یکی از کلیدی ترین حلقه های محور مقاومت برای ایران دارد.
تعداد سفرهای ظریف به سوریه در طول هفت سال سکانداری سیاست خارجی در مقایسه با سفر های او به برخی دیگر کشورهای منطقه چندان زیاد نیست و این شاید چندان تناسبی با نوع رابطه ما با این کشور نداشته باشد اما، باید توجه داشت که بسیاری از سفرهای ظریف به دیگر کشورهای منطقه، در موضوعات مرتبط با سوریه بوده و یا در آن سفرها، رد و پای تحولات مرتبط با سوریه به خوبی دیده می شده است. وزیر خارجه در اواخر فروردین ۹۸ هم به سوریه رفت، دقیقا یک سال پیش در همین روزها، اما تحولات میدانی و منطقه ای مرتبط با سوریه از سال گذشته تاکنون تفاوت های زیادی کرده است.
#معصومه_پورصادقی
#بین_الملل 
