مدرسه علمیه حضرت زینب کبری" سلام الله علیها " ارومیه

آن فریادی که در دل‌ها اثر می‌کند؛ جوامع را عوض می‌کند؛ دشمن را حقیقتاً می‌ترساند و راه را واقعاً روشن می‌کند، فریادی است که از روی ایمان و از دلِ با تقوا و از انسان عاملِ صالح ناشی شده باشد؛ همان‌طور که در انقلاب اسلامی ایران مشاهده شد. پس، خودسازی، مقدّمه و شرط اساسی برای دیگرسازی و جهان‌سازی و ایجاد تحوّل و پیمودن راه‌های دشوار است.

۱۳۷۱/۲/۱۶

 مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه

مرحوم حاج آقا دولابی

خداوند ما را بزرگ آفریده است و برای ما نقشه دارد. پس بیا در شبانه روز یه ربع، ده دقیقه برای خدا خلوت کن.

نیمه شب نماز هم نمی خواهی بخوانی نخوان، ولی بنشین و جسم و روح و هستی خود را بگذار در مقابل خدا.

خدایا دنیا خیلی شلوغ است خودت میدانی عالمی که در آن زندگی میکنیم خیلی شلوغ است؛ می خواهم ده دقیقه بنشینم خستگیم در برود.
شب و روز به کار مشغولم؛ یا نماز می خوانم یا راه می روم یا برای فردا خیالات میکنم. همه وقت به کار مشغولم… حتی در خواب هم کار میکنم. چند دقیقه اجازه بده در محضر تو بنشینم.

این را با خودتان بگویید و بنشینید و با خدای خودتان خلوت کنید. ممکن است در همین چند دقیقه خلوت کار چند هزار ساله را انجام بدهید.

 مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه

حاج اسماعیل دولابی:

در اینجا رنگ و رویتان را سرخ نگه دارید.غم خود را به مردم نشان ندهید.اگرآدم دردش را به غیر اهلش بگوید دوای آن دیر پیدا می شود.به کسی بگویید که خودش غمناک و غصه دار است…
اگرغصه ای ،حزنی،اندوهی،گرفتاری داشتی به هرکسی نگو،.به اهلش بگو تا مشکل را برای توسبک یا حل کند اگر هم او نتوانست ،خدا حل می ڪند.چون به اهلش رجوع کردی.خدا داروی آن را برایت می رساند.
داروی شفا،یا مَن اسْمُهُ دَواءُوذِکرُهُ شِفاءُ.
اسم خدا دواست و شفا مال ذکر اوست.یعنی یادش ڪن .اسم او بردن ذڪر نیست .ذڪر مال قلب است و اسم مربوط به لب.

طوبای محبت ۱.ص ۱.۹

 مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه

حاج اسماعیل دولابی:

در اینجا رنگ و رویتان را سرخ نگه دارید.غم خود را به مردم نشان ندهید.اگرآدم دردش را به غیر اهلش بگوید دوای آن دیر پیدا می شود.به کسی بگویید که خودش غمناک و غصه دار است…
اگرغصه ای ،حزنی،اندوهی،گرفتاری داشتی به هرکسی نگو،.به اهلش بگو تا مشکل را برای توسبک یا حل کند اگر هم او نتوانست ،خدا حل می ڪند.چون به اهلش رجوع کردی.خدا داروی آن را برایت می رساند.
داروی شفا،یا مَن اسْمُهُ دَواءُوذِکرُهُ شِفاءُ.
اسم خدا دواست و شفا مال ذکر اوست.یعنی یادش ڪن .اسم او بردن ذڪر نیست .ذڪر مال قلب است و اسم مربوط به لب.

طوبای محبت ۱.ص ۱.۹

 مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه

قدر_جوانیت_را_بدان

زندگی ما حکایت یخ‌ فروشیست
که از او پرسیدند : فروختی ؟
گفت : نه ! ولی تمام شد ! ! !

 امام علی علیه السلام می فرمایند ؛
فرصت‌ها همچون ابــر مى‌گذرند

 نهج‌البلاغـه
 مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه