«ایمان به سیاهیِ روی سفیدی»
«ایمان به سیاهیِ روی سفیدی»
«ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیبَ فیهِ هُدي لِلْمُتَّقینَ. الَّذینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ.»*۱
امام صادق در حدیثی فرمودند: «ایمان به غیب، یعنی اقرار به قیام قائم که حق است»*۲
ایمان به غیب مانند دَری است که انسان با ورود به آن از جایگاه حیوانی و محدود بودن به درک آنچه حس میکند، بیرون می آید و به انسانیت وارد می شود.
از مهمترین آسیب ها و خطراتی که در دوران غیبت، منتظران را تهدید می کند، شک و تردید درباره وجود و ظهور امام زمان عجل الله فرجه است. مهمترین ویژگی مُتَّقین این است که با تمام وجود، به آفریدگار هستی و آنچه او از آن خبر داده است، باور دارند.
متقین با دلایل عقلی، قرآنی و روایتی به یقین رسیده اند که خداوند هرگز جهان را بدون ولیِ معصوم رها نمی کند؛ برای همین هرگز دچار شک و تردید نمی شوند و همواره چشم به راهِ ظهور نورانی امام زمان هستند.
۱- سوره بقره، آیه ۲ و ۳
۲-کمالالدین و تمام النعمه، ج۲، باب۱
مهدویت_در_قرآن (جزء اول)
مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه