بسم الله الرحمن الرحیم
به نام آنکه هستی نام از او یافت…
بسم الله الرحمن الرحیم
مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه
به نام آنکه هستی نام از او یافت…
بسم الله الرحمن الرحیم
مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه
بسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیم
الهی عَظُمَ الْبَلاَّءُ وَبَرِحَ الْخَفاَّءُ وَانْکَشَفَ الْغِطاَّءُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّماَّءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکی وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَالرَّخاَّءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اُولِی الاْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَریباً کَلَمحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی السّاعَهَ السّاعَهَ السّاعَهَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ
مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه
انسان موجودی است؛ مکلّف، مختار و مواجه با هدایت الهی-«ألَم نَجعَل لَهُ عَینَین و لِساناً وَ شَفَتَین وَ هَدَیناهُ النَّجدَین»- میتواند هدایت را انتخاب کند، میتواند ضلالت را انتخاب کند. انسان موجودی است متعهّد، برای خود، برای جامعه، برای اهل. آنوقت با این نگاه، مردم سالاری علاوه براینکه برای مردم یک حق است، یک تکلیف هم میشود؛ یعنی همهٔ مردم در امر حکومت جامعه مسئولند. نمیشود گفت که آقا به من مربوط نیست؛ نه، صلاح و فساد کشور، حکومت، اینها به یکایک انسانها مرتبط است؛ یعنی انسان در مقابل آن متعهّد است.
۱۳۸۹/۹/۱۰
مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه
آیت الله بهجت (ره):
اگر سلاطین عالم می دانستند که انسان
ممکن است در حال عبادت چه لذت هایی ببرد
هیچ گاه دنبال این مسائل مادی نمی رفتند …
منبع:برگی از دفتر آفتاب
مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه
چه بسيار دنياطلبانى كه به آن نرسيدند و چه بسيار كسانى كه به دنيا رسيدند و از آن جدا شدند[و رفتند]! پس مبادا كه طلب دنيا، تو را از عمل كردن[براى آخرت] باز بدارد. و دنيا را از دهنده آن و مالكش(خداوند) بخواه. اى بسا آزمندِ به دنيا كه دنيا او را به خاك افكنْد و به جهت آنچه از دنيا به دست آورْد، از طلب آخرتش باز مانْد، تا آن كه عمرش سپرى شد و مرگش فرا رسيد!
امام_صادق_علیه_السلام
الكافی_جلد2_صفحه455
مدرسه علمیه حضرت زینب کبری” سلام الله علیها ” ارومیه