شعر امام زمانی
15 بهمن 1400 توسط مدرسه علمیه حضرت زینب کبری ارومیه
کی شود دل ما با شوق نگاهت ببری؟
غم دل را ز وجود رخ ماهت ببری؟
ظلم و جورست که جهان را به تباهی فِکَند
رنگ ظلم را ز سر شوکت و جاهت ببری؟
شاه خوبان جهانی و جهان در ید توست
نظری کی تو کنی همره شاهت ببری؟
سوی وادی تو گشتم که نظر بنمائی
کی چو خادم به بر رتبه و جاهت ببری؟
سالها وقف تو کردم همه ی روز و شبم
چه شود با اثر و شوق نگاهت ببری ؟
نادم اندر پی تو راه نمودست بس طی
کی که لطفی بکنی تا ته راهت ببری؟
